Serdecznie zapraszamy na otwarte spotkanie z okazji ukazania się Słownika tańca współczesnego, które odbędzie się 14 marca o godzinie 16:00 w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie (ul. Długa 28, Sala im. J. Starzyńskiego). 

W dyskusji wezmą udział redaktorki publikacji – prof. dr hab. Małgorzata Leyko oraz dr Joanna Szymajda, a poprowadzi je prof. dr hab. Joanna Krakowska. Podczas spotkania będzie możliwość nabycia Słownika tańca współczesnego w cenie promocyjnej. Zapraszamy na stronę wydarzenia na Facebooku.

Słownik tańca współczesnego

Redakcja: Małgorzata Leyko, Joanna Szymajda, przy współpracy Tomasza Ciesielskiego

Słownik tańca współczesnego to pionierska na rodzimym rynku wydawniczym publikacja obejmująca kompleksową wiedzę dotyczącą tańca od początku XX wieku do chwili obecnej, a w wymiarze geograficznym koncentrująca się na polskich dziejach tańca w perspektywie międzynarodowej.

W publikacji szczególną uwagę poświęcono przypadającym na minione dwie dekady najnowszym zjawiskom w polskim środowisku tanecznym, które dotychczas nie zostały zaprezentowane w sposób holistyczny, co służy ukazaniu różnorodności i intensywności, z jaką rozwija się młody taniec w Polsce.

Redagowany przez uznaną teatrolożkę – profesor Małgorzatę Leyko oraz adiunktkę w Instytucie Sztuki PAN – dr Joannę Szymajdę, Słownik tańca współczesnego zawiera cztery kategorie haseł. Pierwszą z nich stanowią hasła obejmujące organizację strukturalną dzieła sztuki tanecznej, drugą – hasła będące wyjaśnieniem nazw form i gatunków charakteryzujących style i konwencje. Trzecia kategoria obejmuje techniki i szkoły tańca oraz zagadnienia związane z ciałem w tańcu-ruchu; w tym taniec jako formę terapii. Ostatnią z kategorii są hasła faktograficzne. Składają się na nią biogramy osób tańczących, tworzących choreografię, scenografię lub zajmujących się badaniami nad tańcem. W tej kategorii umieszczono również zespoły tańca, festiwale i instytucje podtrzymujące rozwój tańca współczesnego w poszczególnych krajach i regionach.

Hasła Słownik tańca współczesnego zamieszczone zostały w układzie alfabetycznym, a dla łatwiejszego dostępu do treści przyjęto system odsyłaczy pozwalający na łączenie między sobą, a tym samym poszerzenie informacji z danego zakresu wiedzy. Hasła posiadają również szczegółową bibliografię zarówno polsko- jak i obcojęzyczną. W przypadku niektórych zagadnień wymagane było opracowanie autorskie, co wynika z dynamicznego i ewoluującego kształtu dyscypliny, jaką są studia nad tańcem. Suplementem  jest znajdujący się w aneksie „Słowniczek podstawowych terminów baletowych” – zawierający wyjaśnienia terminów dotyczących klasycznej techniki tańca. Jakkolwiek terminy te powstały w XIX wieku, to nadal są stosowane przez praktyków tańca klasycznego.

Komentarze

Ten post dostępny jest także w języku: angielski