Kwartalnik Prawa Podatkowego | 2/2022
Opublikowano: 30 maja 2022
Zapraszamy do lektury nowego numeru “Kwartalnika Prawa Podatkowego“ (PDF), wydawanego we współpracy Wydawnictwa Uniwersytetu Łódzkiego z Centrum Dokumentacji i Studiów Podatkowych od 1999 roku. Celem czasopisma jest prezentowanie artykułów na temat niejednoznacznych i niejednokrotnie skomplikowanych zagadnień podatkowych i finansowych.
Na łamach „Kwartalnika Prawa Podatkowego” publikowane są:
- artykuły dotyczące dokumentacji prawa krajowego, międzynarodowego i Unii Europejskiej,
- raporty z badań na temat stanu polskiego prawa podatkowego oraz rozprawy przygotowywane przez znanych i cenionych autorów – zarówno polskich, jak i zagranicznych
- glosy do orzeczeń polskich sądów administracyjnych będące swoistym komentarzem i omówieniem tych wyroków w odniesieniu do obowiązujących przepisów prawnych w tym zakresie.
W numerze:
Założenia aksjologiczne i podstawy organizacji systemu sygnalizacji w prawie podatkowym
Bogumił Brzeziński
Ścisłe wywiązywanie się z obowiązków podatkowych, a zwłaszcza terminowe płacenie podatków, jest wyrazem efektywności systemu podatkowego. Ze względu na różne czynniki poziom efektywności systemów podatkowych w poszczególnych krajach jest niejednolity. Podwyższanie tego poziomu to jedna z podstawowych dyrektyw polityki podatkowej. Służą temu różne praktyki oraz procedury organizacyjne, prawne i z zakresu psychologii społecznej. Przedmiotem artykułu jest praktyka korzystania z informacji pozyskiwanych przez administrację podatkową od sygnalistów podatkowych (w szczególności rozwinięta w Stanach Zjednoczonych) i jej ramy prawne. Omówiono także ogólne, strategiczne kwestie instytucjonalizacji praktyki korzystania z sygnalistów podatkowych.
Andrzej Gomułowicz
Artykuł dotyczy tezy wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2021 r., sygn. III FSK 3626/21, a także jej uzasadnienia. Koncentruje się na fundamentalnych wadach, a mianowicie na: 1) błędnym założeniu, że Krajowa Rada Sądownictwa jest organem konstytucyjnym samorządu sędziowskiego (przeczy temu treść art. 187 ust. 1 Konstytucji RP); 2) błędnym uznaniu, że odwołanie wybieranych członków Rady, sędziów przed upływem ich czteroletniej kadencji jest wadliwością postępowania, podczas gdy jest to jaskrawe i bezdyskusyjne złamanie art. 187 ust. 3 Konstytucji RP; 3) bezpodstawnym przyjęciu, że Prezydent RP ma prawne podstawy do prowadzenia własnego merytorycznego postępowania, które weryfikuje zgłoszone przez Radę kandydatury na stanowiska sędziowskie; 4) nieuprawnionym stawianiu znaku równości pomiędzy KRS a „nową KRS”; 5) wadliwym zastosowaniu testu Astradssona.
Podatki nazywane opłatami w imię maksymalizacji dochodów budżetowych – zarys problematyki
Ireneusz Nowak
Założeniem niniejszego artykułu jest przedstawienie dysfunkcji, która sprawia, że polski ustawodawca (w tej roli de facto politycy) nieadekwatnie stosuje nazewnictwo w przestrzeni danin publicznoprawnych na określenie podatku i opłaty. W powyższym celu badawczym autor wykorzystał poglądy doktrynalne, według których bez wątpienia na jednoznaczną krytykę zasługuje używanie nazwy „opłata” na świadczenia mające wszelkie cechy podatku. A wszystko to dla pozyskania wpływów budżetowych poprzez zabieg polegający na ukrywaniu kolejnych podatków pod nazwą „opłata”, aby nie wzbudzać negatywnych emocji wśród obywateli – przyszłych wyborców i przedstawicieli wiernego elektoratu.
Konrad Suchojad
Cele artykułu to przedstawienie, analiza, a także uporządkowanie aspektów podatkowych (dotyczących podatków dochodowych oraz w mniejszym stopniu także podatku od czynności cywilnoprawnych i podatku od towarów i usług) wyróżnianych na gruncie polskiego porządku prawnego form konwersji długu na kapitał (debt-to-equity swap), dokonywanej w ramach podwyższenia kapitału zakładowego w zamian za wkład niepieniężny, którego przedmiotem jest wierzytelność wobec spółki, wygasająca w wyniku przeprowadzonej operacji. Autor w pierwszej kolejności pokrótce przedstawia koncepcję ogólną konwersji długu na kapitał, a następnie dokonuje analizy aspektów podatkowych dopuszczalnych form jej dokonania w zamian za wkład niepieniężny, ukazując podobieństwa i różnice w ich klasyfikacji prawnopodatkowej. Na koniec prezentuje wnioski płynące z omówionych zagadnień oraz krótką ocenę perspektyw stosowania przez podatników danych form konwersji długu na kapitał w zamian za wkład niepieniężny.
Mikołaj Kondej
Artykuł stanowi glosę do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. III SA/Wa 584/21 i koncentruje się na kwestiach intertemporalnych stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Autor argumentuje w nim, że prawidłowe zastosowanie przepisu przejściowego, zgodnie z którym klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania ma zastosowanie do korzyści podatkowych osiągniętych po 15 lipca 2016 r., wymaga ustalenia, w którym momencie doszło do powstania korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu. Klauzula może znaleźć bowiem zastosowanie wyłącznie wtedy, gdy „unikanie opodatkowania” ma miejsce po tej dacie. Niedopuszczalne pozostaje kwestionowanie korzyści podatkowych powstających po wejściu w życie klauzuli tylko z tego powodu, że są one skutkiem wcześniejszych działań podatnika, które umożliwiły mu uniknięcie zapłaty podatku przed wejściem w życie klauzuli.
Bogumił Brzeziński
Glosa poświęcona jest analizie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 listopada 2020 r., sygn. I SA/Gl 539/20. Zaaprobowano w niej stanowisko sądu administracyjnego, który uznał niedopuszczalność – w świetle zasady demokratycznego państwa prawnego i wynikającego z tego wymogu lojalności państwa wobec obywatela – sytuacji, w której administracja podatkowa najpierw milcząco przyjmowała deklaracje podatkowe złożone przez podatnika, a po pewnym czasie zakwestionowała je jako niezgodne z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Komentarze
Ten post dostępny jest także w języku: angielski
