Kwartalnik “Finanse i Prawo Finansowe” (“Journal of Finance and Financial Law”) jest recenzowanym międzynarodowym czasopismem naukowym, w którym zamieszczane są artykuły naukowe odnoszące się do finansów oraz powiązanych z nimi dziedzin. Łamy czasopisma są otwarte również dla przedstawicieli nauk prawych, którzy podejmują tematykę regulacji finansowych. Celem czasopisma jest promowanie i publikowanie wyników badań z zakresu finansów, inspirowanie autorów, a także czytelników, do lepszego zrozumienia, zdefiniowania i wyjaśniania ważnych, w szczególności bieżących zjawisk oraz mechanizmów finansowych. Redaktor naczelną czasopisma jest Profesor Iwona Czechowska (ORCID).

W numerze:

Marcin Tuszkiewicz

Wpływ pandemii COVID-19 na płynność akcji notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie

Ewa Wierzbicka

Seniorzy na rynku usług finansowych

Maria Kałuska

Ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym – analiza porównawcza wybranych ofert

Joanna Cichorska, Maria Czech, Blandyna Puszer

Depozyty bankowe gospodarstw domowych w czasie COVID-19 w krajach Grupy Wyszehradzkiej

Łukasz Jarosław Kozar

The Financial Sector and Sustainable Development – A Review of Selected Environmental Practices Implemented in Financial Institutions Operating in Poland Between 2016 and 2020

Aneta Goździńska-Skóra, Wojciech Zatoń

Zasady uczciwego obrotu w teorii i praktyce

Lena Grzesiak, Zuzanna Pakuła, Patryk Krykwiński, Radosław Witczak, Artur Zimny

Dodatek kwartalny

Szczególnie polecamy:

Andrzej Kiciński

Ochrona konsumentów usług finansowych w Polsce. Efektywność systemu i perspektywy rozwoju

Bezpieczeństwo i ochrona klientów instytucji finansowych w Polsce została systemowo podzielona pomiędzy trzy instytucje – Komisję Nadzoru Finansowego, Rzecznika Finansowego oraz Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, których kompetencje w zamierzeniu legislatora mają się uzupełniać. Autor omawia projekt połączenia instytucji Rzecznika Finansowego z UOKiK i stawia tezę, że ideą bardziej adekwatną do aktualnych potrzeb ochrony klientów usług finansowych w Polsce byłoby utrzymanie instytucji Rzecznika Finansowego i przekazanie niektórych kompetencji Prezesa UOKiK do Rzecznika Finansowego. Autor przedstawia także swoje rekomendacje dotyczące udoskonalenia modelu wraz z wezwaniem do wzmocnienia instytucji Rzecznika Finansowego w Polsce. 

Paweł Trippner, Rafał Jóźwicki

The essence, methods and results of assessing profitability of a non-public university

Głównym celem artykułu jest analiza rentowności uczelni niepublicznych w latach 2016–2020. Autorzy opisują efekty działalności działów kontroli finansowej i stawiają tezę, że istnienie takiej jednostki na uczelniach pozwala na optymalizację w zakresie przychodów, ustalenie wysokości czesnego i kontrolę kosztów oraz przynosi zamierzone efekty w postaci corocznego, regularnego wzrostu poziomu rentowności. 

Studia stacjonarne bez dotacji budżetowych są deficytowe, a głównym źródłem dochodów, pozwalających na pokrycie ww. deficytu są opłaty wnoszone za studia zaoczne. Czesne studentów zaocznych generuje nadwyżkę finansową dla uczelni. Czesne wnoszone przez studentów studiów stacjonarnych nie może pokryć kosztów studiów dla uczelni, jednak fakt, że analizowana jednostka oferuje studia w tym trybie, zapewnia wartość dodaną w postaci możliwości aplikowania o środki z budżetu Unii Europejskiej. Większość programów UE jest przeznaczona dla studentów, którzy studiują w trybie stacjonarnym, więc pomimo deficytu dochodów operacyjnych ta forma kształcenia przynosi uczelni korzyści w innych obszarach dochodów i ma znaczący wpływ na ostateczny poziom wyniku finansowego netto badanej instytucji. 

Michał Nowakowski, Krzysztof Waliszewski

Sztuczna inteligencja w problematyce modeli oceny ryzyka w instytucjach finansowych z perspektywy prawno-regulacyjnej

Niniejszy artykuł ma na celu zweryfikowanie potrzeby wprowadzania dodatkowych wymogów prawnych i regulacyjnych w odniesieniu do modeli stosowanych w bankach, w tym przede wszystkim modeli oceny ryzyka. Artykuł opiera się na analizie dostępnej literatury przedmiotu, aktów prawnych oraz regulacji i standardów wypracowanych zarówno na poziomie lokalnym, jak i międzynarodowym. 

W obecnym stanie prawnym reakcja zmierzająca do „szczególnego” uregulowania kwestii wykorzystania modeli SI na potrzeby oceny ryzyka nie jest niezbędna, ponieważ obowiązujący stan wydaje się optymalny z perspektywy zarówno nadzorcy, jak i instytucji finansowych. Pewne doprecyzowanie związane z zastosowaniem bardziej zaawansowanych rozwiązań może być jednak pożądane na poziomie niektórych rekomendacji Komisji Nadzoru Finansowego. Nie można jednocześnie zapominać, że rozwiązania prawne i regulacyjne, w tym te projektowane na poziomie Unii Europejskiej, również wpłyną na poziom bezpieczeństwa i efektywności stosowanych systemów czy modeli SI. Dodatkowe rekomendacje nieuwzględniające już istniejących rozwiązań mogą istotnie wpływać na koszty dostosowawcze oraz operacyjne. Jest to stan, którego należy unikać. Jednocześnie nie można w tym miejscu w sposób jednoznaczny wskazać, że wprowadzenie wytycznych w zakresie stosowania modeli SI dla sektora finansowego nie jest pożądane. Najbardziej optymalnym rozwiązaniem – biorąc pod uwagę poziom rozwoju technologii, jak i nowych rozwiązań prawno-regulacyjnych – byłyby dość ogólnie sprecyzowanie zasad, które wyznaczą pewien standard dla stosowania SI. 

Komentarze

Ten post dostępny jest także w języku: angielski