Teatr bliskiego kontaktu

Opis produktu

Książka Teatr bliskiego kontaktu. Studia przypadków grup teatralnych wypełnia lukę na polskim rynku wydawniczym dotyczącą aktualiów rodzimego teatru niezależnego (i socjologii teatru w ogóle). Pomimo że Teatr Węgajty, Stowarzyszenie Teatralne Chorea i Teatr Szwalnia wyrastają z poniekąd już „klasycyzującego się” idiomu stworzonego przez Jerzego Grotowskiego i czerpią w sposób przemożny z kontrkulturowego etosu lat 60., stanowią wciąż aktualną i nader żywą antytezę wobec teatru mieszczańskiego i – co Autorki wykazują w sposób dobitny – twórczo wpływają na tkankę lokalnych społeczności, budując (wciąż) nową wrażliwość i wartości. Niewątpliwą zaletą tekstu jest jego komparatystyczny charakter. Autorki precyzyjnie wskazują na konfigurację cech budujących społeczną strukturę, etos i habitus poszczególnych grup, mniej lub bardziej „rezonujących” ze światem społecznym, sformalizowanych, inkluzywnych, opartych na idei „plemienności”.

Dr hab. Małgorzata Stępnik, prof. UMCS

Każda z trzech grup teatralnych będąca przedmiotem zainteresowania Autorek została odrębnie przedstawiona i opisana przez inny zespół autorski, co spowodowało, że sposób obrazowania nie jest jednolity, opiera się̨ na odmiennych założeniach teoretycznych i posiada odmienną strukturę̨ opisu. […] Autorki wyraźnie dopuszczają polifonię i nie chcą porównywać tego, co i tak przecież nie jest porównywalne – na takim przekonaniu opiera się̨ również swoistość wykorzystywanej przez nie metodologii badań jakościowych. W efekcie Autorki nie tylko uzyskały polifonię narracji, lecz także uchwyciły polifonię badanych zjawisk.

Dr hab. Przemysław Kisiel, prof. UEK

Przeczytaj recenzje portalu Teatr dla wszystkich.

Przeczytaj recenzję Dziennika Teatralnego.

Komentarze

Spis treści

Wprowadzenie 9

I. TEATR WĘGAJTY JAKO STREFA REZONANSOWA 25
1. Rys historyczny i mity założycielskie 25
2. Socjologia krytyczna jako narzędzie analizy grupy teatralnej 34
3. „Odzyskane stado”. O wspólnocie i więziach 38
4. „Ludzie tęsknią do prostoty”. O miejscu, naturze i codzienności 44
5. „Świecka modlitwa”. O czasie i obrzędowości 49
6. „Czułe nawigowanie”. O sztuce i tworzeniu 54
7. „Węgajcki korzeń”. O zmianie 59
Podsumowanie. Węgajty – grupa rezonująca 63

II. STOWARZYSZENIE TEATRALNE CHOREA JAKO WSPÓLNOTA TWÓRCZA 69
1. Artystyczna secesja. Geneza Stowarzyszenia Chorea 70
2. Ziemia Obiecana. Specyfika miejsca, w którym działa Stowarzyszenie Chorea 73
3. Chorea jako grupa o ograniczonej inkluzywności 76
4. Jedność w wielości. Stowarzyszenie Teatralne Chorea jako tygiel artystyczny 79
Podsumowanie. „Chorea to MY” 119

III. TEATR SZWALNIA JAKO GRUPA PŁYNNA 125
1. Od marzenia do urzeczywistnienia. Geneza Teatru Szwalnia 125
2. To, co najważniejsze: ludzie, spotkanie, miejsce 130
3. My: nonkonformiści. W poszukiwaniu „wspólnego mianownika” 141
4. Dynamika grupy 151
5. Czynami, myślami i sercem cały czas. Teatr Szwalnia jako miejsce pracy 161
6. „Wszystko jest możliwe”. O formacji i transformacyjnym genie Szwalni 164
Podsumowanie. Szwalnia Wspólna 179

Kazimierz Kowalewicz, Epilog mały, taki może za jeden grosz 183

Bibliografia 193

Noty o Autorkach 205

Indeks osobowy 207

Komentarze