Poetyka kulturowa a praktyka Joanny Bator

Opis produktu

Joanna Bator często eksploruje złożoność relacji międzyludzkich, kulturowe konflikty oraz przemiany społeczne, zanurzając czytelnika w bogatym i wielowątkowym świecie. Publikacja Angeliki Siniarskiej-Tuszyńskiej daje pogłębiony wgląd w twórczość tej pisarki, ale proponuje również interesujące analizy relacji literatury ze światem społecznym i strategii narracyjnych jako sposobu bycia w świecie. Jest też książką o żywiole języka, o przekształcającej i uzdrawiającej mocy opowieści. Zbieranie i snucie historii są ważnymi składnikami tożsamości bohaterów i bohaterek Bator, ich narzędziem emancypacyjnym, a dla samej pisarki pisanie to forma terapii.

Poetyka kulturowa a praktyka Joanny Bator łączy zalety stylu naukowego, z jego szczegółowością i wymogiem opisywania źródeł, z potoczystym, jasnym stylem. Może więc znaleźć czytelników i czytelniczki również poza światem akademickim. Monografia Siniarskiej-Tuszyńskiej jest pierwszą całościową interpretacją twórczości tej uznanej polskiej pisarki.

Z recenzji dr hab. Doroty Koczanowicz, prof. UWr

Komentarze

Spis Treści

Wstęp 11
Podziękowania 16

CZĘŚĆ I. ROZWAŻANIA TEORETYCZNO-METODOLOGICZNE
Rozdział I
Poetyka i studia kulturowe — krótki przegląd definicji 19
Między poetyką a praktyką 26
Pisarka, kulturoznawczyni — na styku sztuki i nauki 30
Poetyka kulturowa w tekstach Bator i „znacząca” (mniej lub bardziej) praktyka 34

Rozdział II
Zagadnienia poetyki kulturowej u Joanny Bator — od teorii do praktyki 39
Praktyka w teorii — w stronę feminizmu 39
Teoria w praktyce — uwikłani w kulturę 42
Psychoanaliza a (feministyczna) literatura 48

CZĘŚĆ II. LABORATORIUM PRAXIS
Rozdział I
Jeszcze inne fragmenty dyskursu (Kobieta) 59
Miłość i pisanie — sposoby na autoterapię 72

Rozdział II
Rodzime kłącza (Piaskowa Góra) 83
W kobiecym gronie 88
Gdzie ci mężczyźni? 90
Relacje matki z córką 94
Cielesność 98
Obcość, inność 101

Rozdział III
Z uchem w chmurach (Chmurdalia) 111
Z rąk do rąk — o wędrującej opowieści 112
Różnorodności — między tradycją a nowoczesnością 115
Narodziny — wstęp do podróży 118
Dyskryminacja a rewaloryzacja 120
Tożsamość — od przeszłości do przyszłości 124

Rozdział IV
Wanny i odpływy (Ciemno, prawie noc) 133
Duchy przeszłości 134
O stereotypach i dyskryminacji 141
Niesamowitości — tropy Freudowskie 144
Krzywdząca matka 146
Walka ze złem — pragmatyczny wymiar opowieści 149

Rozdział V
Czarny kajecik (Wyspa Łza) 155
Kobiece pisanie 157
Somatopoetyka 161
Śladami artysty i antropologa 164

Rozdział VI
Szczęki do poczwarki (Rok królika) 169
Królik grozy 171
Brak kontra nadmiar 173
Kobieta — rozważna czy romantyczna? 177
W poszukiwaniu niesamowitości i alternatywy 183

Rozdział VII
Czas herbatki (Purezento) 195
Koniec z nadmiarem 197
Tylko podróże 201
Ciało i natura 202

Rozdział VIII
Stój, bo rzucam… słowo (Gorzko, gorzko) 205
Zrywanie z patriarchatem (Berta) 206
W obliczu straty (Barbara) 215
Poszukiwanie wzniosłości (Violetta) 225
Rekonstruowanie historii (Kalina) 232

Rozdział IX
Poznać wzór — alchemiczne prace ze smutkiem (Ucieczka niedźwiedzicy) 239

Rozdział X
To, co niesamowite (Japoński wachlarz i Rekin z parku Yoyogi) 247
Od niesamowitości do alegorii 248
Heterotopie 258

CZĘŚĆ III. POETYKA, PRAKTYKA, TECHNIKA
Rozdział I
Alchemia twórczego pisania 263
Między alchemią a literaturą 264
O teorii amalgamatów i kognitywizmie 269
Procedura stapiania według Fauconniera i Turnera 270
Wypatrywanie zahaczek 273
Analiza symboliki naturalnej u Joanny Bator 275
Podsumowanie 284

Rozdział II
Technika, praktyka, prakseologia? 287
Wydobywanie a zamieszkiwanie 290

Zakończenie 295
Między poetyką a praktyką 295
Misyjność pisarstwa 296
Autokreacja 297

Bibliografia i netografia 299
Analizowane utwory literackie 299
Opracowania poświęcone twórczości Joanny Bator 299
Pozostałe opracowania i utwory 300
Netografia 312

Komentarze