Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica (FoE) pełni rolę wzbogacającego źródła wiedzy dla społeczności naukowej oraz praktykujących w obszarze nauk ekonomicznych. Od momentu powstania w 1980 roku, czasopismo zdobyło uznanie za swoje innowacyjne podejście do publikowania, szeroki zakres tematyczny oraz jakość prezentowanych treści.  jest dostępne w formie elektronicznej poprzez platformę czasopism Uniwersytetu Łódzkiego.

Czasopismo Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica skupia się na publikacji oryginalnych artykułów teoretycznych i empirycznych, obejmujących różnorodne dziedziny nauk ekonomicznych oraz dyscyplin pokrewnych. Redakcja czasopisma zachęca do nadsyłania artykułów z obszarów takich jak: makroekonomia i ekonomia monetarna, ekonomia środowiska, gospodarka przestrzenna, finanse przedsiębiorstw i rynki finansowe, ekonomia międzynarodowa, finanse publiczne, rynek pracy i demografia ekonomiczna, a także zagadnienia etyczne w życiu gospodarczym, metody matematyczne i ilościowe, zarządzanie, ekonomika przedsiębiorstw, marketing oraz etyka biznesu.

Punktacja Ministerstwa Edukacji i Nauki wynosząca 70 punktów (stan na lipiec 2023) potwierdza wysoki poziom merytoryczny publikacji w czasopiśmie. Ponadto, “Folia Oeconomica” jest indeksowane w wielu bazach danych, co przyczynia się do zwiększenia widoczności i cytowalności publikowanych w nim artykułów.

Jako członek PKP Preservation Network, FoE gwarantuje bezpieczeństwo dostępu do swojej zawartości, zapewniając trwałą archiwizację naukowych treści.

W numerze:

Uwagi o efektywnych sprężynowych układach wagowych o skorelowanych błędach dla parzystej liczby obiektów

Małgorzata Graczyk, Bronisław Ceranka

W artykule przeanalizowano problematykę związaną z efektywnością wybranych klas sprężynowych układów wagowych, przy założeniu, że błędy pomiarów są skorelowane. Podano zależności pomiędzy parametrami tych układów.

Wykorzystanie analizy taksonomicznej w ocenie integracji imigrantów w Unii Europejskiej

Katarzyna Beata Cymbranowicz

W ciągu ostatnich lat w wyniku licznych kryzysów, w tym przede wszystkim tzw. kryzysu uchodźczego i migracyjnego lat 2015–2016 oraz kryzysu na granicy polsko‑białoruskiej i polsko‑ukraińskiej w latach 2021–2022, w istotny sposób zmieniła się skala i struktura procesów migracyjnych w Europie, w tym w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Warto podkreślić, że proces ten od samego początku skupiał uwagę mediów, co sprawiło, że kwestie migracji, w tym również kwestie integracji i polityki integracyjnej wobec imigrantów, stały się tematem dyskusji i sporów w różnych środowiskach. Wobec powyższego w artykule podjęto problem integracji imigrantów przebywających na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej. Zjawisko to zostało poddane analizie taksonomicznej, której zakres podmiotowy ogranicza się do państw członkowskich Unii Europejskiej, a zakres czasowy do ostatniej dekady (2011–2021). Celem badawczym artykułu jest odpowiedź na pytanie, w jakim stopniu polityka wobec imigrantów jest integracyjna, czyli „otwarta”. Aby zrealizować tak postawiony cel badawczy, posiłkowano się wynikami badań prowadzonych przez Komisję Europejską we współpracy z Eurostatem oraz Migration Policy Group i przeprowadzono porównywalne analizy statystyczne. Uzyskane wyniki odzwierciedliły przestrzenne ujęcie podobieństwa państw członkowskich Unii Europejskiej pod względem ich „otwartości” wobec imigrantów w ostatnim dziesięcioleciu oraz zmiany, jakie nastąpiły w tym czasie pod wpływem sytuacji kryzysowych wywołanych niekontrolowanymi ruchami migracyjnymi do Europy.

Sieci adekwatności emerytalnej w Europie

Alicja Jajko-Siwek

Proces starzenia się ludności Europy stanowi wyzwanie dla systemów emerytalnych. Oznacza to konieczność poszukiwania rozwiązań, które pozwolą poszczególnym krajom generować adekwatne świadczenia emerytalne. Celem artykułu jest przedstawienie typologii sieci adekwatnych świadczeń emerytalnych w krajach europejskich. Jako metodę badania zastosowano sieci społecznościowe. W analizie uwzględniono typologię sieci wynikającą z czynników emerytalnych, takich jak: staż pracy, wiek emerytalny, płeć, liczba dzieci oraz czas nauki. Sprawdzono również korelację między sieciami. Najbardziej nietypową sieć uzyskano dla liczby dzieci. Spośród wszystkich badanych czynników najbardziej zbliżone są do siebie sieci uzyskane dla stażu pracy i wieku emerytalnego. Otrzymane wyniki wskazują, że systemy emerytalne, które są zbudowane w ten sam sposób, charakteryzują się także podobnymi wzorcami poziomu czynników emerytalnych. Wzorce powiązań dla badanych zmiennych nie są zróżnicowane ze względu na płeć.

Wykorzystanie modeli sztucznej inteligencji w bankach komercyjnych – szanse i zagrożenia

Adam Chwila

Jednym z głównych sektorów, które w dużym stopniu wykorzystują rozwój zaawansowanych metod obliczeniowych, jest sektor bankowy. Cele badań przedstawionych w artykule to: 1) porównanie naukowego i regulacyjnego podejścia do definiowania sztucznej inteligencji (AI) i uczenia maszynowego (ML); 2) zaproponowanie definicji AI i ML na potrzeby regulacyjne, które pozwolą jednoznacznie stwierdzić, czy dana metoda jest AI/ML, czy nie; 3) porównanie złożonych metod ilościowych stosowanych w bankowości pod względem złożoności i interpretowalności w celu jasnej klasyfikacji metod dla zainteresowanych stron (praktyków i kadry zarządzającej); 4) zaproponowanie możliwego podejścia do dalszego rozwoju metod ilościowych w obszarach o wymaganej ścisłej interpretowalności. Przegląd literatury koncentruje się na definicjach AI/ML stosowanych przez naukowców i regulatorów oraz propozycjach zastosowania złożonych rozwiązań ilościowych w różnych domenach bankowości. Badania skupione są na proponowaniu praktycznych definicji AI i ML na podstawie aktualnego stanu wiedzy i wymogów przejrzystości w branży bankowej (bardzo ograniczony apetyt na ryzyko, dotyczący niezgodności z regulacjami) oraz na porównaniu metod ilościowych stosowanych w różnych domenach bankowości wraz z ich oceną. Autor proponuje ogólne i inkluzywne definicje AI i ML na potrzeby regulacyjne, które pozwalają jednoznacznie sklasyfikować konkretne metody. W przypadku zaostrzonych wymagań dotyczących interpretowalności stosowanych metod proponuje stopniowe i kontrolowane zwiększanie złożoności istniejących rozwiązań. Z tego powodu przedstawia ocenę metod ilościowych pod względem interpretowalności i złożoności. Autor uważa również, że definicje AI/ML w dalszych regulacjach powinny umożliwiać jednoznaczne zaklasyfikowanie konkretnych podejść jako AI/ML. Badania skierowane są do twórców regulacji, praktyków i kadry zarządzającej związanej z sektorem bankowym.

Komentarze

Ten post dostępny jest także w języku: angielski