Słowo od autora – Rozwój gospodarczy i społeczny Syberii. Historia i współczesność
Monografia zatytułowana Rozwój gospodarczy i społeczny Syberii. Historia i współczesność stanowi pozycję, w której Czytelnik zaznajomi się nie tylko z gospodarczymi aspektami rozwoju tego rozległego terytorium, ale także pozna losy różnych narodów, zamieszkujących Syberię od najbardziej zamierzchłych czasów.
Powstanie tej pracy związane jest z fascynacją autorki przyrodą i krajobrazami Syberii, które zachwycają swoją różnorodnością. To także wyraz fascynacji kulturą narodów, zamieszkujących to terytorium, ich gościnnością, oryginalnym spojrzeniem na świat, przyrodę i relacje międzyludzkie oraz na ich godną podziwu umiejętność prowadzenia szczęśliwego i radosnego życia w niezmiernie trudnych, a niekiedy i ekstremalnych warunkach.
Na tych surowych, lecz bogatych w zwierzynę i surowce mineralne obszarach Syberii, osiadły przed wiekami liczne plemiona łowców i rybaków, hodowców renów, a także zdolnych rzemieślników, którzy w doskonałym stopniu opanowali technikę obróbki brązu i miedzi. To właśnie z tych obszarów pochodzą liczne i niezwykle cenne znaleziska archeologiczne. Wykopaliska prowadzone na tych terenach pozwoliły ujrzeć światło dzienne różnym rodzajom oręża bojowego, broni zaczepnej, a także bogato zdobionym naczyniom, różnorodnym kunsztownie wykonanym ozdobom, a także przedmiotom kultu.
Wiele artystycznych wyrobów ze złota i srebra, pochodzących z „galerii portretów” – kolekcji masek pośmiertnych z grobów taszyckich, cechuje się wyjątkowym kunsztem rzeźbiarskim. Okres taszycki, o którym rzadko wspomina się w polskiej literaturze przedmiotu, obejmuje okres od III w. p.n.e. do IV-V w. n.e. Jest to ważny okres historyczny w rozwoju południowej Syberii, który wywarł znaczący wpływ na rozwój społeczny całego jej obszaru. Warto bowiem wspomnieć, iż w grobowcach taszyckich archeologowie odkryli wiele kunsztownych przedmiotów, takich jak dzbany, beczułki do wina, ale także .. ceremonialne parasole, co świadczy o przejęciu przez taszycką arystokrację plemienną zwyczajów ceremonialnych Chińczyków (a być może Hunów).
Komentarze
Ten post dostępny jest także w języku: angielski