Badaniami objęty został obszar zamknięty linią tzw. kolei obwodowej, tj. najstarsze struktury urbanistyczne wraz z ich rozległym otoczeniem. Przedstawione badania ujawniły przestrzenie kluczowe (w kontekście konfiguracyjnym) dla funkcjonowania miasta. W zależności od skali analiz, w Łodzi wyróżnić można zarówno globalne centrum, jak i lokalne struktury będące efektem widocznego do dziś wpływu sieci rzecznej na ukształtowanie planu miasta.

W tym świetle nie można mówić wyłącznie o prostym odśrodkowym układzie urbanistycznymi miasta. Terytorium Łodzi przypomina raczej archipelag wysp izolowanych pasmami terenów miejskich cechujących się słabą wewnętrzną integracją.

Zjawisko to analizuje Mariusz Lamprecht. Tekst dostępny jest na stronie 123 pod linkiem: https://bit.ly/3bmYeEc