„Ten brak tezy i różnorodność spojrzeń zwracają zaś poczucie wolności. Kiedy lektura staje się podróżą bez celu (bez założonej teorii, którą trzeba udowodnić), staje się celem sama w sobie, a jej trwanie i niemożność osiągnięcia (nie możemy dotrzeć do podróży) jest źródłem rozkoszy” – o tym, co jeszcze oferuje Umysł rozstrojony Tadeusza Sławka dla ArtPapieru pisze Krzysztof Grudnik.

Całą recenzję można przeczytać TUTAJ.

Komentarze

Ten post dostępny jest także w języku: angielski