Zarządzanie publiczne w lokalnym sektorze kultury

Opis produktu

Lokalny sektor kultury to tysiące instytucji kultury (IK) w Polsce – teatrów, muzeów, domów kultury, galerii czy bibliotek. W zdecydowanej większości podmioty te są prowadzone przez jednostki samorządu terytorialnego (JST), z których największe znaczenie mają duże ośrodki miejskie, gdzie koncentrują się funkcje kulturalne całych regionów.

W monografii skupiono się na dwóch alternatywnych modelach zarządzania w lokalnym sektorze kultury – rynkowym i relacyjnym. Autor opisuje relację organizator (JST)-dyrektorzy IK, która odgrywa kluczową rolę w prowadzeniu lokalnej polityki rozwoju kultury. Celem książki jest rozpoznanie tej zależności w świetle dwóch teorii: agencji i stewarda. Jakościowe studia przypadków zostały oparte na wywiadach pogłębionych z kilkudziesięcioma przedstawicielami administracji samorządowej oraz niemal wszystkimi menedżerami kultury z wybranego miasta.

Badania przeprowadzono w Łodzi, która współcześnie pozycjonuje się jako miasto kultury i sztuki oraz stara się intensywnie włączać kulturę w trajektorię swojego rozwoju. Przywołane opinie środowiska menedżerów kultury jednoznacznie wskazują na potrzebę zredefiniowania popularnego w wielu polskich miastach rynkowego modelu zarządzania sektorem kultury w kierunku szerszego oparcia go na współdziałaniu i zaufaniu.

Komentarze

Ten post dostępny jest także w języku: angielski

Spis treści

Wykaz skrótów 9
Wstęp 11

Rozdział 1. Zarządzanie publiczne w obliczu wyzwań współczesności 17
1.1. Zarządzanie publiczne – definiowanie i specyfika 17
1.1.1. Zarządzanie publiczne – geneza pojęcia 18
1.1.2. Różnice między sektorem publicznym i prywatnym – otoczenie organizacji i zarządzanie relacjami z otoczeniem 20
1.1.3. Różnice między sektorem publicznym i prywatnym – cechy charakterystyczne sektorów oraz postawy i zachowania w organizacji 22
1.2. Modele zarządzania publicznego 25
1.2.1. Tradycyjny model biurokratyczny 26
1.2.2. Rynkowy model nowego zarządzania publicznego 29
1.2.3. Relacyjny model nowego współrządzenia publicznego 32
1.2.4. Analiza porównawcza modeli zarządzania publicznego 34
1.3. Zarządzanie publiczne w sektorze kultury – model rynkowy czy relacyjny? 37

Rozdział 2. Teoretyczny wymiar współczesnych modeli zarządzania publicznego 43
2.1. Dotychczasowe próby powiązania modeli z koncepcjami teoretycznymi 44
2.1.1. Istota nowej ekonomii instytucjonalnej 45
2.1.2. Kluczowa rola instytucji w rozwoju sektora publicznego 47
2.1.3. NEI a efektywność sektora publicznego 50
2.2. Menedżer jako człowiek ekonomiczny (teoria agencji) 52
2.3. Menedżer jako człowiek społeczny (teoria stewarda) 55
2.4. Porównanie teorii agencji i teorii stewarda 56
2.4.1. Czynniki psychologiczne 58
2.4.2. Mechanizmy sytuacyjne 59

Rozdział 3. Polityka rozwoju kultury jako kontekst zarządzania publicznego w sektorze kultury 61
3.1. Modele polityki rozwoju kultury 61
3.2. Polityka kulturalna Unii Europejskiej 64
3.3. Wybrane modele narodowych polityk rozwoju kultury w Unii Europejskiej 67
3.4. Polityka rozwoju kultury w Polsce – przeszłość i teraźniejszość 70
3.5. Rola szczebla lokalnego i regionalnego w prowadzeniu polityki rozwoju kultury w mieście 78

Rozdział 4. Problem badawczy oraz metodyka badań empirycznych 85
4.1. Tło badania 85
4.2. Cele badania, pytania badawcze 87
4.3. Dobór miasta do badań i jego specyfika 88
4.4. Model badawczy i operacjonalizacja pojęć 90
4.5. Przebieg procesu badawczego 93

Rozdział 5. Rola kultury w strategicznych i operacyjnych działaniach Łodzi 101
5.1. Łódzka przygoda z kulturą 102
5.2. Kultura w strategicznych i operacyjnych dokumentach rozwoju Łodzi 106
5.3. Działania władz Łodzi i województwa w zakresie rozwoju kultury i wsparcia branż przemysłów kreatywnych 112
5.4. Ocena oferty kulturalnej Łodzi na rynku krajowym 115
5.5. Pozycja kulturalna Łodzi w skali międzynarodowej 126

Rozdział 6. Rezultaty badań empirycznych 129
6.1. Mechanizmy związane z typem menedżera i jego postawą 129
6.2. Mechanizmy zależne od organizatora (JST) i jego filozofii zarządzania 132
6.3. Postulaty poprawy relacji organizator (JST) – dyrektorzy IK 142

Zakończenie 151
Bibliografia 157
Spis tabel 167
Spis schematów 169
Załącznik 1 171
Załącznik 2 175

Komentarze

Ten post dostępny jest także w języku: angielski